Dag 4 - slagveld, historie en monument

Vandaag laten we Namen echt achter ons.  We hebben er een goed verblijf gehad. We beginnen met de wandeling naar de auto. Op advies van de beheerder van het appartement, hebben we de auto in de parkeergarage gezet in plaats van op straat. Dit om te voorkomen dat de auto weggesleept wordt vanwege de markt. 

Nadat we alle spullen weer netjes in de auto hebben gezet rijden we naar onze laatste stop in Namen: De citadel. We hebben dit al van een afstandje gezien. De rit er naartoe is een hele klim, dus ik ben blij met de slingerweg naar boven en dat de auto al het werk doet. 

Eenmaal boven is het uitziet erg mooi. Je ziet heel de stad, maar ook goed hoe groot de citadel is.

Ook leuk is het beeld van de grote gouden schildpad: searching for Utopia.

Na een korte wandeling en wat foto's, rijden we verder naar de volgende fotostop.

Het is ongeveer een uur rijden voor we er zijn, maar onderweg is al goed te zien waar we heen gaan. De Leeuw van Waterloo is al zichtbaar van weg, omdat die op een 45 meter hoge heuvel staat. Het plan is om de auto te parkeren, foto's te maken en Daan naar boven. We worden verrast door het feit dat er tickets nodig zijn om naar boven te mogen en het terrein op te mogen. Snel regelen we de tickets. De tickets geven ook toegang tot het museum, dus die we bezoeken we eerst. We hebben geluk, want dit is een speciaal weekend waarbij er extra activiteiten zijn. We kiezen voor de demonstratie van het afschieten van de kanon. 

In een kostuum geklede Belg, spreekt ons toe in het Nederlands met ook weer een prachtig Frans accent waarbij de letter h niet uitgesproken wordt. Hij vertelt over de werking van het kanon, en dat het de bedoeling was dat het kanon stuitert. Dit zorgt er voor dat er veel soldaten gewond raken. Tijdens de veldslag van Waterloo, regende het en was de grond te zacht om de kanon te laten stuiteren. Het kanon dat we zien is het kleinste formaat. De demonstratie is indrukwekkend, met een hoop kabaal en rook. 

Daarna gaan de we de heuvel op, 226 treden. Dat was wel zwaar, maar zeker de moeite waard. Boven op de heuvel heb je uitzicht op het volledige slagveld van de slag bij Waterloo. Dit is de plek waar Napoleon werd verslagen. We genieten van het uitzicht en het frisse windje.  

Daarna lopen we weer naar beneden en zoeken we een mooi plekje om onze broodjes op te eten. Dit is bij een of andere demonstratie, we weten alleen niet van wat.  Langzaam wordt duidelijk dat het gaat over een demonstratie van de cavalerie. Ruiters in kostuum op paarden galopperen de piste in. Daarna wordt er een parcours gelopen. Dit valt niet mee, want er zitten Fransen, en Nederlanders/Belgen bij, en ook mensen met Belgische gewoontes (wat dat ook mag zijn). Dit laat wel heel mooi zien hoe moeilijk het is om een cavalerie te sturen in verschillende talen. En dan maar hopen dat de paarden mee werken.... 

We besluiten nog even het panorama te bekijken voordat we het slagveld verlaten.  Dit panorama is een schilderwerk van Louis-Jules Dumoulin en 12 meter hoog en 110 meter lang. Het bevindt zich in een rond gebouw en is bijzonder indrukwekkend en gedetailleerd.

In plaats van een fotostop hebben we bijna de hele middag door gebracht in Waterloo. Tijd om verder te rijden naar Doornik. Dit is een van de oudste steden van België. We zijn erg benieuwd, want een aantal jaar geleden zijn we naar Gent en Brugge geweest, dat was pas oud! Doornik heeft wat weg van Brugge , mooie gebouwen en een historisch plein met mooie gebouwen. Een korte stadswandeling geeft al een goede indruk.

Maar we moeten verder om op tijd bij de laatste stop te zijn.

 Een uurtje rijden, en met veel geluk een parkeerplaats gevonden, zijn we ruim op tijd in Ieper.  Inchecken in het hotel, opfrissen en lekker de beste burger van Ieper eten. Daarna maken we een korte wandeling door de stad. De hele stad is afgezet voor de WRC: world rally championship. Overal staan tentjes waar auto's gerepareerd wordt en soms racet er een auto voorbij. 

Om stip 8 uur begin de Last Post bij de Menenpoort.

Dit is een monument waar aan de binnenzijde de namen van ongeveer 55.000 Commonwealth soldaten zijn aangebracht, die voor 15 augustus 1917 als vermist werden opgegeven. De last post wordt iedere dag georganiseerd sinds 1928. Het is heel bijzonder om in bijzijn van het monument twee klaroeners spelen the last post. Het monument versterkt dit geluid heel mooi. Daarna volgt een minuut stilte. En echt alles en iedereen is stil. Nog een afsluitende noot en de ceremonie is afgelopen. 

We lopen nog een stuk over de vestingwerken en daarna weer de stad in om nog even wat mooie rally auto's te spotten, maar helaas zijn ze al aan het in pakken. Ze zijn dus altijd snel :)